USTAWIENIA WCAG
MENU

Raporty/ Analizy

Raporty/ Analizy

 

ANKIETA LIFE CLIMATE CAKE PL

Publikacja najnowszych raportów analitycznych CAKE to dobra okazja do wyrażenia opinii o efektach projektu LIFE Climate CAKE PL i pracach Centrum Analiz Klimatyczno-Energetycznych.

 

POLSKA NET-ZERO 2050: Transformacja sektora energetycznego Polski i UE do 2050 r. (czerwiec 2022) 

 

 

 

POLSKA NET-ZERO 2050: Rola transportu publicznego w świetle pakietu “Fit for 55” i perspektywy do 2050 r. (czerwiec 2022)

 

 

POLSKA NET-ZERO 2050: Wybrane instrumenty wdrażania polityki klimatycznej w sektorze rolnictwa w perspektywie roku 2050 (czerwiec 2022)

 

 

Jak obliczyć koszty poniesione przez pracowników w związku ze sprawiedliwą transformacją niskoemisyjną”? (kwiecień 2022)

 

 

Reforma rezerwy stabilności rynkowej (MSR) w ramach pakietu “Fit for 55″ (styczeń 2022)

 

 

„Polska net-zero 2050. Podręcznik Transformacji Energetycznej dla Samorządów.” (październik 2021)

 

 

 

„Polska net-zero 2050: Mapa drogowa osiągnięcia wspólnotowych celów polityki klimatycznej dla Polski do 2050 r.” (lipiec 2021)

 

 

 

„Ścieżki redukcji emisji CO2 w sektorze transportu w Polsce w kontekście Europejskiego Zielonego Ładu” (październik 2020)

 

 

 

„Skutki wprowadzenia podatku granicznego od emisji GHG w warunkach zaostrzania polityki klimatycznej UE do 2030 r.” (wrzesień 2020)

 

 

 

Ocena wpływu polityki klimatycznej na sektor polskich gospodarstw rolnych (lipiec 2020)

 

 

 

“Zmiana celów redukcyjnych oraz cen uprawnień do emisji wynikająca z komunikatu Europejski Zielony Ład” (marzec 2020 r.)

 

 

 

“Scenariusze niskoemisyjnego sektora energii w Polsce i UE w perspektywie roku 2050” (październik 2019 r.)

 

 

 

“Potencjał redukcji emisji CO2 w sektorze transportu w Polsce i UE w perspektywie roku 2050” (październik 2019 r.)

 

 

 

“Ryzyko ucieczki emisji w kontekście zwiększenia celu redukcji emisji gazów cieplarnianych UE” (czerwiec 2019 r.)

 

Komitet sterujący i grupa techniczna

Komitet sterujący i grupa techniczna

 W ramach projektu powołany został Komitet Sterujący i Grupa Techniczna, w skład których wchodzą przedstawiciele grupy docelowej, tj. współpracujący z zespołem realizującym projekt.
 

Do Komitetu Sterującego i Grupy Technicznej należą przedstawiciele następujących ministerstw:

  • Ministerstwa Klimatu,
  • Ministerstwa Aktywów Państwowych,
  • Ministerstwa Infrastruktury,
  • Ministerstwa Spraw Zagranicznych,
  • Ministerstwa Rozwoju,
  • Ministerstwa Finansów,
  • Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi,
  • Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

Komitet Sterujący oraz Grupa Techniczna są odpowiedzialne za wyznaczanie kierunków i podejmowanie decyzji w zakresie tematów prac oraz rozwiązywanie merytorycznych kwestii spornych. Ponadto celem współpracy wykonawców projektu LIFE Climate CAKE PL z przedstawicielami grupy docelowej jest maksymalne dopasowanie rezultatów projektu do oczekiwań odbiorców.

Komitet Sterujący i Grupa Robocza mają charakter dobrowolnego udziału przedstawicieli ministerstw zainteresowanych wynikami projektu. Skład Komitetu został ustalony na podstawie zgłoszeń z resortów w odpowiedzi na pismo Ministerstwa Środowiska przekazane w imieniu IOŚ-PIB. Jeśli Państwa resort jest zainteresowany podjęciem współpracy w ramach projektu, bardzo prosimy o kontakt mailowy: cake@kobize.pl

Narzędzia analityczne

Narzędzia analityczne

Model d-PLACE (CGE) – Obecnie administracja rządowa i terenowa w Polsce nie dysponuje narzędziami, pozwalającymi na kompleksową ocenę skutków gospodarczych polityk klimatyczno-energetycznych (i wybór optymalnych rozwiązań w tym obszarze) na poziomie krajowym, globalnym i europejskim, które jednocześnie na odpowiednim poziomie szczegółowości uwzględniałyby specyfikę krajową poszczególnych sektorów gospodarki. Realizacja kompleksowego i spójnego zestawu narzędzi modelowych pozwoli na prawidłową ocenę skutków i działań planowanych w obszarze, w szczególności celów ochrony powietrza i klimatu oraz polityki energetyczno-klimatycznej i polityk sektorowych, dostarczenie niezbędnej wiedzy decydentom i organizacjom pozarządowym, a w konsekwencji prowadzić będzie do poprawy skuteczności i efektywności osiągania celów klimatycznych i środowiskowych na szczeblu krajowym i wspólnotowym.

 

Dokumentacja łączenia modelu CGE z modelami MEESA, TR3E i EPICA::

 

Dokumentacja modelu d-PLACE: 

 

Model sektora energetycznego MEESA (Model for European Energy System Analysis) – Energetyka i ciepłownictwo jako sektory odpowiedzialne za znaczną część emisji gazów cieplarnianych i innych zanieczyszczeń atmosferycznych, stanowią bardzo istotną część gospodarki z punktu widzenia zagadnień ochrony klimatu i środowiska. Dlatego dla rzetelnej oceny skutków klimatycznych i środowiskowych prowadzonych polityk, kluczowe jest odpowiednio precyzyjne zamodelowanie sektora energii. W modelu CGE sektor energii uwzględniony jest w sposób uproszczony – poprzez zagnieżdżone funkcje produkcji, w których energia może być substytuowana kombinacją kapitału i pracy a na niższym poziomie substytucją paliwową. Ten poziom ogólności nie daje możliwości dostatecznie szczegółowego odzwierciedlenia funkcjonowania sektora energii. Stąd potrzeba stworzenia i docelowo powiązania z modelem CGE narzędzia, które umożliwi bardziej szczegółowe analizy sektora energetycznego, z uwzględnieniem jego specyfiki. W tym celu planowane jest stworzenie modelu optymalizacyjnego, obejmującego stronę podażową i popytową sektora energetycznego, który pozwoli na szczegółowe analizy skutków prowadzonych polityk klimatycznych i energetycznych. Z punktu widzenia strony podażowej model będzie uwzględniał zagadnienia bezpieczeństwa i wystarczalności mocy, przesyłu i magazynowania energii, funkcjonowania niestabilnych źródeł odnawialnych, źródeł nuklearnych, konwencjonalnych źródeł wytwórczych, międzysystemowej wymiany energii, wytwarzania ciepła sieciowego (w tym kogeneracji), możliwości i kierunki importu paliw.

 

Dokumentacja modelu energetycznego MEESA: 

 

Model sektora transportu TR3E (Transport European Economic Model) – Transport drogowy stanowi obecnie jedno z istotnych źródeł emisji gazów cieplarnianych oraz zanieczyszczeń pyłowych i tlenków azotu. Jego rola jest tym bardziej istotna, że zanieczyszczenia te mają duży wpływ na jakość powietrza w miastach w skutek czego dotykają znaczną część populacji. Obecnie administracja rządowa i terenowa nie dysponuje narzędziami, które pozwalałyby na rzetelną ocenę strategii realizowanych w obszarze transportu, w sposób spójny z innymi sektorami gospodarki. Zapotrzebowanie na pracę transportową uzależnione jest od stanu gospodarki – zatem w naturalny sposób wyniki modelu makroekonomicznego mogą stanowić dane wsadowe dla modelu transportu. Z kolei działania podejmowane w sektorze transportu będą wpływać na dynamikę rozwoju gospodarczego, jak i optymalne rozwiązania np. w sektorze energii. Podobnie struktura wytwarzania energii elektrycznej będzie mieć wpływ na koszty i emisyjność rozwiązań stosowanych w transporcie. Zatem prawidłowa ocena przyszłych zmian w transporcie oraz dobór optymalnych kierunków działań w tym obszarze wymaga zarówno precyzyjnego modelowania samego sektora transportu jak i powiązania jego działania z innymi obszarami. Dlatego docelowo model transportu zostanie zintegrowany z pozostałymi modelami tworząc wspólny pakiet obliczeniowy integrujący polityki tworzone w różnych obszarach pozwalając na spójną ocenę skutków emisyjnych i środowiskowych prowadzonych działań.

 

Dokumentacja modelu transportowego TR3E: 

 

Model sektora rolnictwa EPICA (Evaluation of Policy Impacts – Climate and Agriculture) – Rolnictwo należy do sektorów o znaczącej emisji gazów cieplarnianych związanych z hodowlą zwierząt (emisje metanowe) oraz uprawą roślin – w tym wykorzystania nawozów. Ponadto istotną rolę z punktu widzenia krajowego bilansu emisji GHG odgrywają możliwości pochłaniania przez kompleksy leśne, produkcja biomasy do celów energetycznych, wykorzystanie energetyczne odpadów rolniczych, produkcja biopaliw. Uwzględnienie tych elementów jest ważne nie tylko dla zbilansowania emisji gazów cieplarnianych na poziomie krajowym, ale także ważne dla oceny potencjału przyszłej produkcji energii ze źródeł odnawialnych. Dlatego na sektor rolnictwa wpływać będą nie tylko polityki rolne, ale także elementy polityki klimatycznej i innych – prowadzonych w obszarach energii i transportu. Docelowo model rolnictwa zostanie powiązany z modelem równowagi ogólnej i pozostałymi modelami sektorowymi, co pozwoli na ocenę kosztów i skutków polityk krajowych i europejskich na sektor rolnictwa w kontekście całościowej gospodarki Polski.

 

Dokumentacja modelu sektora rolnictwa EPICA:

Rada doradcza

Rada doradcza

Do Rady Doradczej projektu LIFE VIIEW 2050 (LIFE VIIEW 2050 Advisory Board) należą:

 

  • Jos Delbeke, Europejska Katedra EIB ds. Polityki Klimatycznej i Międzynarodowych Rynków Węglowych w European University Institute
  • Simone Borghesi, Dyrektor FSR Climate, grupy badawczej zajmującej się zmianami klimatycznymi Centrum Roberta Schumana w Europejskim Instytucie Uniwersyteckim (EUI) oraz profesorem zwyczajnym ekonomii na Uniwersytecie w Sienie
  • Wojciech Burkiewicz, Zastępca Dyrektora, Departament Ekonomiczny Unii Europejskiej, Kancelaria Prezesa Rady Ministrów
  • Karsten Neuhoff, Dyrektor w Departamencie Polityki Klimatycznej, DIW Berlin
  • Artur Runge-Metzger, były Dyrektor w DG CLIMA Komisji Europejskiej odpowiedzialny za Strategie, Zarządzanie w obszarze klimatu i Emisje z sektorów non-ETS, Florencka Szkoła Regulacji  (FSR)
  • Antonio Soria, Kierownik Działu Ekonomii Zmian Klimatu, Energii i Transportu w Joint Research Centre Komisji Europejskiej
  • Stefano Verde, Adiunkt na Wydziale Ekonomii i Statystyki Uniwersytetu w Sienie

 

Dr Jos Delbeke kieruje pierwszą Europejską Katedrą EIB ds. Polityki Klimatycznej i Międzynarodowych Rynków Węglowych w European University Institute. Wcześniej pełnił funkcję Dyrektora Generalnego DG ds. Działań na rzecz Klimatu Komisji Europejskiej (2010-2018). Jos Delbeke był zaangażowany w ustalanie celów polityki klimatycznej i energetycznej UE na lata 2020 i 2030 oraz w opracowywanie unijnej legislacji dotyczącej EU ETS, samochodów i paliw, jakości powietrza, emisji z dużych instalacji przemysłowych i chemikaliów (REACH). Opracował strategię Unii Europejskiej w zakresie zmian klimatycznych na szczeblu międzynarodowym i pełnił funkcję głównego negocjatora Komisji Europejskiej na Konferencji Stron UNFCCC, odgrywając kluczową rolę w implementacji Protokołu z Kioto przez UE oraz w negocjacjach w sprawie Porozumienia paryskiego.

 

Dr Simone Borghesi jest dyrektorem FSR Climate, grupy badawczej zajmującej się zmianami klimatycznymi Centrum Roberta Schumana w Europejskim Instytucie Uniwersyteckim oraz profesorem zwyczajnym ekonomii na Uniwersytecie w Sienie. Jest prezesem Włoskiego Stowarzyszenia Ekonomistów Środowiska i Zasobów (IAERE). Jest także sekretarzem generalnym Komitetu ds. Zasięgu Polityki EAERE, Europejskiego Stowarzyszenia Ekonomistów Środowiska i Zasobów. Otrzymał tytuł mgr inż. w dziedzinie ekonomii na University College London (1996) oraz doktorat. Doktor nauk ekonomicznych w Europejskim Instytucie Uniwersyteckim (2001). Pracował w Międzynarodowym Funduszu Walutowym w Waszyngtonie (1998), w Fondazione ENI Enrico Mattei w Mediolanie (1999) oraz jako adiunkt na Uniwersytecie w Pescarze (2004-2008). Odbył staże naukowe w INRA – Institute National de la Recherche Agronomique, Grenoble (2013), na Wydziale Gospodarki Gruntowej Uniwersytetu Cambridge (2015) oraz w Centre of Economic Research of the ETH w Zurychu (2016).

 

Wojciech Burkiewicz,  pełni funkcję zastępcy Dyrektora Departamentu Ekonomicznego UE w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, odpowiedzialny za wsparcie polskiego szerpy w UE w obszarach klimat-energia (od 2018 roku). Jest absolwentem Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, gdzie specjalizował się w ekonometrii i stosunkach międzynarodowych. W 2004 roku dołączył do polskiego Urzędu Integracji Europejskiej (obecnie w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów). Pracował nad dostarczaniem analiz i doradzaniem polskiemu rządowi w negocjacjach nowych perspektyw finansowych na lata 2007-2013, Traktatu lizbońskiego, pakietu klimatyczno-energetycznego 2013-2020, stanowiska UE do globalnych negocjacji klimatycznych (COP15) oraz Wieloletnich ram finansowych na okres 2014-2020. Został również oddelegowany do Ambasady RP w Londynie, gdzie kierował Sekcją Ekonomiczną.

 

Dr Karsten Neuhoff kieruje Wydziałem Polityki Klimatycznej w Niemieckim Instytucie Badań Ekonomicznych (DIW Berlin) i jest profesorem w Instytucie Ekonomii i Prawa Uniwersytetu Technicznego w Berlinie. Posiada tytuł doktora ekonomii Uniwersytetu Technicznego w Berlinie oraz tytuł doktora ekonomii Uniwersytetu Cambridge a także tytuł magistra fizyki Uniwersytetu w Heidelbergu. Jego badania naukowe koncentrują się na gospodarce i finansowaniu transformacji w energetyce, przemyśle i budownictwie. Bada, jak można zaprojektować polityki i rynki, aby osiągnąć neutralność klimatyczną. W projektach badawczych i doradczych dla rządów państw członkowskich, Komisji Europejskiej i organizacji międzynarodowych, a także jako członek zarządu sieci badawczej Climate Strategies, gromadzi multidiscyplinarne zespoły i angażuje interesariuszy w sprawy poprawy jakości, trafności i wykorzystania badań. Jest współautorem książek „Ekonomia planetarna: energia, zmiany klimatu i trzy domeny zrównoważonego rozwoju” oraz „Polityka klimatyczna po Kopenhadze – rola ceny dwutlenku węgla”.

 

Dr Artur Runge-Metzger, były dyrektor w Komisji Europejskiej. Do przejścia na emeryturę na początku 2021 roku odpowiadał za szereg obszarów unijnej polityki klimatycznej, w tym międzynarodową naukę o klimacie w ramach IPCC oraz międzynarodową współpracę w zakresie modelowania, opracowywanie krajowych i międzynarodowych strategii klimatycznych, w tym Europejskiego zielonego ładu, planu osiągnięcia celów polityki klimatycznej do 2030 roku, unijny program na rzecz odbudowy i zwiększania odporności, mające na celu osiągnięcie przez UE neutralności klimatycznej do 2050 r. Nadzorował ogólne zarządzanie, w tym monitorowanie postępów w działaniach na rzecz klimatu w UE, regulowanie emisji gazów cieplarnianych z sektorów nieobjętych ETS, w tym budynków, transportu drogowego, dekarbonizację paliw, użytkowania gruntów, zmiany użytkowania gruntów i leśnictwa, odpadów, wychwytywania, wykorzystania i przechowywania dwutlenku węgla, a także wspieranie innowacji i modernizacji w energetyce i przemyśle UE, np. utworzenie funduszu na rzecz innowacji i modernizacji. Był członkiem zarządu i biura Europejskiej Agencji Środowiska oraz Rady Sterującej Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS) w Europejskim Banku Inwestycyjnym. Do czasu zawarcia Porozumienia paryskiego w 2015 roku prowadził międzynarodowe negocjacje klimatyczne i strategię klimatyczną na rzecz Unii Europejskiej. W latach 2013-2014 współprzewodniczył grupie roboczej ad-hoc przygotowującej Porozumienie paryskie, a w latach 2010-2012 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Biura UNFCCC. Do połowy 2003 roku reprezentował Komisję na placówkach w Sarajewie i Harare oraz pełnił różne funkcje w Brukseli. Do 1993 roku prowadził badania w Savannah Agricultural Research Institute w Ghanie oraz wykładał ekonomię rozwoju rolnictwa i zasobów naturalnych na Uniwersytecie im. Georga Augusta w Getyndze. Posiada stopień doktora ekonomiki rolnictwa.

 

Dr Antonio Soria, Kierownik Działu Ekonomii Zmian Klimatu, Energii i Transportu w Joint Research Centre Komisji Europejskiej. Posiada tytuł doktora inżynierii na Universidad Politécnica de Madrid oraz tytuł magistra ekonomii uzyskany na Universidad Nacional de Educacion a Distancia.

 

Dr Stefano F. Verde, Adiunkt na Wydziale Ekonomii i Statystyki Uniwersytetu w Sienie. Przed podjęciem pracy na Uniwersytecie w Sienie był wicedyrektorem Florence School of Regulation – Climate. Posiada tytuł licencjata z ekonomii (2006) na Uniwersytecie w Rzymie „Tor Vergata”, tytuł magistra ekonomii (2007) z Trinity College Dublin (Irlandia) oraz doktorat z ekonomii (2013), także z Trinity College Dublin. Verde specjalizuje się w polityce dotyczącej zmian klimatycznych, w szczególności w instrumentach wyceny emisji dwutlenku węgla (handel emisjami i opodatkowanie dwutlenku węgla), ich konsekwencjach zarówno na poziomie krajowym, jak i międzynarodowym. Szerzej, jego badania obejmują ekonomię publiczną, środowiskową i energetyczną. Brał udział w kilku projektach badawczych, pełniąc (współ)kierownicze role w LIFE DICET (pogłębianie międzynarodowej współpracy w zakresie handlu emisjami), LIFE SIDE (wspieranie wdrażania i rozwoju EU ETS) oraz FRESCO – przyszłość społeczności energii odnawialnej.

 

Nowy projekt ECEMF_2020 “European Climate and Energy Modelling Forum”.

Nowy projekt ECEMF_2020 “European Climate and Energy Modelling Forum”.

1 maja 2021 r. rozpoczął się 4-letni projekt “European Climate and Energy Modelling Forum”. Budżet wynosi 5 milionów euro. Celem projektu jest powołanie nowej instytucji na poziomie europejskim – Forum – aby zmierzyć się z kluczowym wyzwaniem naszych czasów jakim jest osiągnięcie neutralności klimatycznej. Projekt jest finansowany z programu ramowego UE w zakresie badań naukowych i innowacji Horyzont 2020 (No 101022622). Instytut Ochrony Środowiska – Państwowy Instytut Badawczy/KOBiZE/CAKE jest członkiem konsorcjum i współbeneficjentem projektu.

 

Forum zgromadzi naukowców zajmujących się energią i klimatem oraz decydentów z całej Europy w celu stworzenia spójnej i solidnej bazy danych istotnej do tworzenia ram politycznych dla osiągnięcia neutralności klimatycznej. Dzięki zaangażowaniu interesariuszy, podjęciu działań politycznych i badawczych, projekt zidentyfikuje krytyczne pytania badawcze, którymi następnie zajmie się Forum. Ambitne zadanie jakim jest analiza porównawcza 20 modeli opracowanych i utrzymywanych przez członków projektu, wraz z modelami nowych członków Forum, będzie stanowić rdzeń programu badawczego. Analizy będą dotyczyły m.in. roli strony popytowej i podażowej, zachowań społecznych oraz działań UE w globalnym kontekście politycznym. W ramach projektu opracowana zostanie również nowatorska otwarta infrastruktura cyfrowa do obsługi komunikacji i dyskusji nad scenariuszami, modelami, założeniami i wynikami.

 

W spotkaniu inauguracyjnym wzięło udział ponad 50 uczestników z 15 partnerów projektu, w tym eksperci ds. technicznych, komunikacyjnych i politycznych. Dwóch członków międzynarodowej Rady Doradczej, prof. John Weyant z Stanford Energy Modeling Forum i prof. Shinichiro Fujimori z Kyoto University, podzielili się swoimi doświadczeniami na temat wartości ćwiczeń porównawczych modeli i zainspirowali Forum.

 

Konsorcjum ECEMF jest kierowane przez Królewski Instytut Technologiczny w Sztokholmie (KTH) i składa się z 15 partnerów z 9 krajów, w tym CMCC, IIASA, PIK, TU Wien, e-think, TNO, Fraunhofer ISI, E3M, PBL, Artelys, Comillas, TU Delft, University of Melbourne i IOŚ-PIB.

 

Zadania IOŚ-PIB/KOBIZE/CAKE w ramach projektu obejmują prace w ramach dwóch pakietów badawczych (tzw. Working Packages):

 

– Zaangażowanie w tworzenie scenariuszy i prowadzenie analiz.

– Wykorzystanie i aktualizacja modelu energetycznego MEESA.

                                                       

– Zaangażowanie w opracowanie i wdrożenie szczegółowego planu komunikacji oraz zbudowanie sieci interesariuszy

– Warsztaty, w tym jedno spotkanie z Rządem RP.

 

Więcej informacji na stronie projektuECEMF raz koncie Twitter: @ECEMF_2020

Informujemy, że wszystkie Twoje dane są chronione uwzględniając aktualne przepisy RODO. Korzystamy również z plików cookies w celu realizacji usług zgodnie z Prawem Telekomunikacyjnym.

Administrator Danych,
Polityka Prywatności.
Akceptuję